20191207_FVC_JO13-1

‘’All’s Well that Ends Well’’, zoals onze Engelse buren zeggen.

Na als JO12-1 een seizoen gebuffeld te hebben in de hoofdklasse met allerlei jeugdteams uit het betaald voetbal, waren de vooruitzichten voor dit seizoen beter. Weer hoofdklasse, maar dit keer ook ‘gewoon’ Burgum, Broekster Walden, LSC Sneek en  Wolvega. Laten deze clubs nu ook de eerste tegenstanders in de competitie zijn….. Met winsten van 5-1, 4-2, en zelfs 8-0 zat de stemming er goed in. FVC JO13-1 leek onoverwinnelijk; met prachtig samenspel, perfecte driehoekjes en onwaarschijnlijke  schijnbewegingen zagen deze tegenstanders alle hoeken van het veld. Ondertussen stond keeper Matthieu vrijwel niets te doen in de goal, want met de solide achterhoede Anton, Thijs, Simon en Anna kwam er zelden of nooit een bal richting de goal.

Toen ook nog de nummer drie van de competitie VEV uit het Groningse Leek met 2-0 werd verslagen, leek het winterkampioenschap een fluitje van een cent….

De eerste zorgen kwamen bij Be Quick Dokkum. Niet een hoogstaande ploeg, veel fysiek geweld, maar de geweldige keeper hield Be Quick lang in de wedstrijd, bij 3-2 werd het zelfs ronduit spannend. Uiteindelijk leek 4-2 een gemakkelijke overwinning, maar wel een beetje geflatteerd.

Vol spanning reisden we 23 november af naar Zeerobben in Harlingen. De nummer twee van de competitie, waar er met name in de uitwedstrijden altijd ‘’gedoe’’ is met toeschouwers, scheidsrechters of andere aanwezigen. Van gedoe aan de kant van de Harlingers was dit keer helemaal geen sprake; goede scheidsrechter, sportief publiek, kortom alle ingrediënten voor een mooie wedstrijd. Aan onze kant daarentegen leek de spanning van het boven aan staan (en blijven) goed spel in de weg te staan. Zeerobben speelde fel en het eerste deel van de wedstrijd speelde zich voornamelijk af op de helft van FVC, waar de sterke rechtsvoor keer op keer gevaarlijk werd. In de tweede helft kwam Zeerobben zelfs op voorsprong na een hoop gerommel voor de goal van FVC. Onze altijd gevaarlijke mid-mid Lars was helemaal niet fit, en besloot in de rust maar een aspirientje te nemen. Dit was misschien wel onze redding… met nog maar 10 minuten op de klok verzamelde Lars al zijn krachten, dribbelde  door de verdediging en werd gevloerd in het strafschopgebied. De terechte strafschop werd door Tijn benut en zo voelde het gelijkspel bijna als een overwinning.

De najaarsblues bleef de JO13-1 een beetje achtervolgen. Of het nu de kou , het vroege tijdstip van 9:15 of iets anders was, de een-na laatste wedstrijd tegen Bolsward was er een om snel te vergeten. Na 55 spannende minuten schoot Jorrit eindelijk de bevrijdende 2-0 in met een prachtig afstandsschot, dat meteen ook het hoogtepunt van de hele wedstrijd was.

Ondertussen verloor  Zeerobben geen enkel punt  en werd de laatste wedstrijd van het seizoen tegen SC Joure de beslissende. Licht nerveuze spelers, zenuwachtige ouders en ook menig supportende  grootouder aan de lijn.  De wedstrijden van de directe concurrenten werden op exacte hetzelfde tijdstip gespeeld. Met twee punten verschil en een positief doelsaldo zou gelijkspel voldoende kunnen zijn, maar de heren en dames van Kevin wilden duidelijk maar een ding: winnen!  Er was volop strijd en binnen 10 minuten raakte de bal twee keer de paal. Madjid, Misha en Teun kwamen verschillende keren alleen voor de keeper, maar deze maakte duidelijk waarom SC Joure in het linkerrijtje staat. Samen met de reusachtige nummer 17 en de snelle nummer 10 hield hij de Jousters lang in de wedstrijd. Met de rust al in zicht, kwam dan toch de bevrijdende goal van onze topscoorder Teun. De winst en het kampioenschap leek binnen handbereik, maar FVC kwam niet geweldig uit de kleedkamer. Na wat onduidelijkheden in de FVC  verdediging kwam de Jouster reus met nummer 17 alleen voor de keeper en maakte dat vakkundig af. FVC ging hierna met man en macht in de aanval, op het middenveld onderschepte Maureen elke bal en het spel speelde zich vrijwel alleen af op de helft van Joure. Ondanks keihard werk in de spits van Boaz en afstandsschoten uit de tweede linie,  ging alles over, naast of voorlangs… Scheidsrechter Bart van der Scheer kon dan ook niets anders dan affluiten bij een 1-1 stand. Na vijf lange minuten bleek het doelsaldo van FVC voldoende voor het kampioenschap!  Welverdiend kampioen met geen enkel verlies en maar liefst 31 doelpunten in 10 wedstrijden.

Ter afsluiting dank aan scheidsrechters Thijs Hoekstra, Bart van der Scheer en Bareld Verbruggen, vlaggers Ger, Armand, Rob en Taco, alle enthousiaste ouders voor het draaien van de kantine en het maken van prachtige foto’s  en natuurlijk onze trainers Kevin en Sjors!