Zaterdag 6 december stond de thuiswedstrijd tegen vv Zeerobben op het programma. Ik hou het deze keer alleen heel kort, wat het verslag van de wedstrijd betreft. En dat is niet omdat ik geen lang verslag wil schrijven, maar puur omdat er iets anders belangrijker
was de afgelopen dagen. Daar kom ik zo op terug.

We begonnen de wedstrijd uitstekend. In de 2e minuut stond dan ook al de 1-0 op het bord. Doelpuntenmaker was Mick. Na 15 minuten
werd het een heel stuk minder. In de 22e minuut volgt dan ook de 1-1. Vlak voor rust krijgen we een strafschop, echter werd deze helaas
niet benut. De ruststand was dus 1-1.

In de rust zijn er duidelijke woorden gesproken, in hoe het in de 2e helft moest. Ook werd er 1 keer gewisseld. De niet fitte Cheriel werd 
gewisseld voor Joris.

De 2e helft was echter niet beter dan de 1e helft. Ook hier heb ik overigens een verklaring voor. Ook daar kom ik zo op terug. In de 53e minuut komen we zelfs op een 1-2 achterstand. Wat wel positief is, dat is dat we wel blijven vechten voor een goed resultaat. In de 70e minuut moet Mick met een behoorlijk zware hoofdblessure het veld verlaten. De beloning voor het harde werken valt toch nog in de 84e minuut. Een vrije trap van Jari gaat onder de muur door, en via de binnenkant van de paal binnen. 2-2. Direct hierna fluit de scheidsrechter af. Eindstand 2-2.

Mijn verklaring voor het feit dat het de laatste weken wat minder gaat, dat is dat te veel jongens niet fit zijn, en toch moeten spelen. Hierdoor lopen een aantal jongens op hun tenen, om toch te proberen het niveau dat we graag willen halen, ook te kunnen halen. En dat lukt de laatste weken helaas niet altijd. Je kan bijna dus ook wel zeggen, dat we aan de winterstop toe zijn.

Dan nu het verhaal Mick. Mick krijgt in de 70e minuut heel ongelukkig, en totaal zonder opzet, een schop tegen zijn hoofd. In 1e instantie denk ik dat het meevalt als hij weer op krabbelt. Maar als ik dichterbij kom zie ik gelijk dat het niet goed is. Er stroomt bloed uit zijn neus, zijn ogen staan er niet al te fris bij, en hij heeft totaal geen kracht om zichzelf staande te kunnen houden. Ook reageert hij niet scherp en helder op de vragen die ik hem stel. Nadat hij door een ouder van Zeerobben en Rick van Loon naar binnen is gebracht, wordt en gaat het niet veel beter met hem. Als ik na de wedstrijd naar binnen ga, zie ik dat er inmiddels een ambulance voor de deur staat. Na enig onderzoek wordt besloten om hem toch mee te nemen naar het ziekenhuis. Hier heeft hij nog een nekkraag om gekregen. Er is een scan van zijn hoofd en nek gemaakt, omdat ze toch bang waren voor hoofd- en/of nekletsel. Gelukkig bleek dit niet zo te zijn.

Mick heeft de zaterdag- en zondagnacht ter observatie in het ziekenhuis doorgebracht. Maandag is ook nog gebleken dat er een klein breukje zit in het onderste botje van zijn neus. Later op de maandag mocht hij naar huis, om thuis verder te herstellen.

Maandagavond ben ik bij hem op ziekenbezoek geweest, en heb hem namens de club, en de selectie van B1 een grote fruitmand, een voetbal international en een leuk kaartje, met daar op een hele mooie zuster aangeboden. Het gaat langzaam steeds iets beter met hem.

Ik wil langs deze weg, namens Mick in mijzelf, iedereen heel erg bedanken voor het medeleven die er naar Mick toe geweest zijn, en nog steeds zijn. Dit doet Mick namelijk heel erg goed. Ook willen we alle respect naar vv Zeerobben uitspreken. Vanaf het moment dat het gebeurde, is er namelijk steeds contact omtrent de gezondheid van Mick. TOP!!

Als allerlaatste wil ik nog graag vermelden dat we komende zaterdag een bekerwedstrijd hebben, te weten thuis tegen Olde Veste. Deze wedstrijd begint om 10.15 uur, en we hopen u graag dan te zien.

Mark Kleisma