17758492_421045628287983_6891588317542981394_o

17761004_421046341621245_1461135493456744199_o

17761100_421045541621325_4691141894484507578_o

17800170_421046121621267_1581952673252455207_n

17834093_421046014954611_2411015428486902736_o

17855313_421045534954659_3919318434067812609_o

Vanochtend in alle vroegte staan de toppers van FVC JO9-2 alweer te popelen om te voetballen tegen de koploper SJO Dronrijp Foarút Combinatie JO9-1. Aan de tegenstander valt aan alle kanten te merken dat ze overtuigt zijn om met 3 punten bij ons te vertrekken. Zij weten alleen niet van ons geheime wapen, dat Arjen bij winst met kleren en al onder de douche gaat. Zijn tasje met extra droge kleren staat in de kleedkamer. De eerste 10 minuten verloopt de wedstrijd een beetje stroef, maar langzamerhand komen wij beter in de wedstrijd. Ik weet niet wat er in de koppies van onze jongens omgaat, maar ze zien steeds beter de ruimte en komen steeds beter in de wedstrijd en aan voetballen toe. Ze voelen instinctief aan dat er iets valt te halen. Of zijn ze onbewust gemotiveerder door de belofte van de trainer.

Er zijn kansen over en weer, maar de bal mag er niet in. Dit resulteert in een verrassende 0-0 eindstand. Wij zijn ontzettend blij om een punt te pakken, maar de tegenstander is zichtbaar teleurgesteld en had deze uitslag niet verwacht. Onze jongens hebben als een geoliede machine het achterste van hun tandwielen laten zien en het gelijkspel is dan ook zeer verdiend. Ik kan dan ook niet anders zeggen dat ik ontzettend trots op jullie ben. Trots op jullie prestaties en inzet. Trots op jullie progressie. Trots op de achterban. Maar vooral trots dat ik hier deel van uit mag maken.