naamloos1

naamloos2

naamloos3

naamloos4

naamloos5

naamloos6

naamloos7

naamloos8

naamloos9

naamloos10

naamloos11

naamloos12

Na de kou van vorige week, beloofde vandaag een mooie voetbalochtend te worden. De spelers als ook de ouders zijn goed gehumeurd en hebben er zin in. Na onze gebruikelijke warming up en tactische bespreking, betreden onze jongens het voetbalveld. Het is eerst wel even schrikken, want de spelers van St. Annaparochie Jo9-1 zijn bijna allemaal een kop groter dan onze jongens. Het fluitsignaal klinkt en we zijn los. Onze jongens moeten fysiek hard aan de bak en dit resulteert in een aantal doelgerichte kansen voor zowel onze jongens als ook voor de tegenpartij. Helaas gingen onze kansen er niet in, en gelukkig die van de tegenpartij ook niet. Met een verdiende 0-0 gaan we de rust in.

Na de peptalk en een heerlijk zoet bekertje ranja staan onze jongens alweer te donderjagen op het voetbalveld, popelend, wachtend op de tegenstander, om weer te strijden als tijgers. De tweede helft begint net als de eerste helft. Behoorlijk aan elkaar gewaagd, St. Annaparochie fysiek iets sterker, maar onze jongens losten het fantastisch op. Op een gegeven moment hebben wij het geluk aan onze kant en valt de bal dan toch in de goal van de tegenpartij. Wat een fantastisch gevoel dat uiteraard eventjes door de jongens wordt gevierd in het veld. Ook de ouders/begeleiding laat dit niet stil aan zich voorbij gaan. Dit is oh zo verdient na al dat harde werken.

Nu de wedstrijd naar het einde loopt, zie ik toch een andere wedstrijd. Een speler van ons wordt gevloerd tussen twee tegenstanders en wat schept mijn verbazing, de tegenstander krijgt de vrije trap mee zo’n 10 meter van de goal. Onze fantastische keeper weet deze vrije trap professioneel te keren. Als ik op mijn klokje kijk dan is de officiële wedstrijd al ruim 7 minuten voorbij en staan wij 1-0 voor. Het wachten is op het eindsignaal van de scheidsrechter. Deze laat op absurde wijze doorspelen totdat……..St. Annaparochie de gelijkmaker er inschiet en fluit daarna snel voor einde wedstrijd.

Na wat tumult en hier en daar een traan is dit ontzettend zuur. Temeer omdat onze jongens er zo hard voor gewerkt en geknokt hebben. Dit hebben ze niet verdiend. Met een (thuis) fluitende scheidsrechter die zolang door laat spelen totdat de gelijkmaker valt. Achteraf blijkt wel dat wij van de scheidsrechter niet met de volle 3 punten naar Leeuwarden mochten vertrekken. De scheidsrechter blijkt de vaste trainer van St. Annaparochie JO9-1 te zijn en wilde zijn team waarschijnlijk deze nederlaag besparen.

Toch zijn wij ontzettend trots op de KANJERS van FVC JO9-2.