Albert (Pierke) Alma, kantoorbediende, rijksambtenaar belastingdienst,
Geboren op 11-08-1939 te Harkema-Opeinde,
Overleden op 06-10-2000 te Leeuwarden op 61-jarige leeftijd.
Begraven op 11-10-2000 te Harkema.
'WAT MINDER BESKIEDEN EN IK HIE MEAR BERIKT'
(Johann Mast in de Leeuwarder Courant d.d. 25-10-1999).
Pier Alma is waarschijnlijk de enige Friese voetballer in de geschiedenis die de kwaliteiten van Abe Lenstra enigszins benaderde. Hij voetbalde bij Leeuwarden, GVAV Groningen en Cambuur. "Met zijn kwaliteiten had hij 25 keer in het Nederlands elftal moeten spelen", zei Martin Koeman, de vader van Ronald en Erwin en ploeggenoot bij GVAV, ooit. In werkelijkheid speelde de technicus, die tussen 1957 en 1972 semi-professional was, nooit voor het grote Oranje. Wel haalde hij alle vertegenwoordigende KNVB-elftallen daarvoor, zoals Jong Oranje en Oranje-B. Hij speelde met Sjaak Swart, Hans Kraay, Jan Jongbloed en Guus Haak. "Wat minder beskieden en ik hie mear berikt", zegt Alma anno 1999.
Van jongs af kon hij alles met een bal. Al op zijn veertiende debuteerde Alma in het eerste elftal van Harkema-Opeinde. Bij zijn debuut, halverwege de competitie, stonden de Harkieten stijf onderaan in de tweede klasse. Pierke scoorde in zijn eerste wedstrijd (tegen Drachten) drie keer en aan het einde van de competitie handhaafde Harkema zich eenvoudig. "It klinkt eigenwiis om soks te sizzen, en sa bin ik eins hielendal net, mar ik wie wol in handich mantsje". Alma's kwaliteiten vielen zo op, dat tweededivisionist Leeuwarden hem als jongen van vijftien aantrok. Alma mocht echter pas op zijn achttiende in het eerste elftal voetballen. Zo waren de regels destijds. Leeuwarden vroeg dispensatie aan en zo debuteerde Pier op zijn zeventiende, halverwege het seizoen 1956-1957. Hij droeg meteen zijn steentje bij aan het kampioenschap, dat Leeuwarden in de eerste divisie bracht.
Vooral het seizoen waarin Leeuwarden de halve finale van de KNVB-beker haalde vergeet Alma nooit. "Dat wie it hichtepunt. Yn Alkmaar tsjin Ajax. Wy ferlearen mei 7-4, tsjin mannen as Swart, Muller, Groot en Co Prins. Ajax wûn de beker letter tsjin NAC". De krant schreef dat Alma de beste man van het veld was.
Zijn bescheidenheid is groot. Alma heeft er een hekel aan zichzelf op de borst te kloppen. Als voetballer heeft die eigenschap hem wel eens parten gespeeld, denkt hij nu. "Mindere fuotballers hiene in folle gruttere bek as ik. It siet gewoan net yn my. Ik wie ek altyd hiel senuwachtich foar in wedstryd, ik hie te faak lêst fan spanning. Ik wit seker dat ik mear út myn mooglikheden helle hie, as dat net sa west hie".
Alma, die eigenlijk Albert als voornaam heeft ("mar it hat fan jongs of Pier west") ging in 1962 van Leeuwarden naar GVAV, dat in de eredivisie speelde. Alma kwam in een team dat vooral thuis heel moeilijk te kloppen was. Spelers als Martin Koeman, Piet Fransen, de later verongelukte Tonny van Leeuwen en Klaas Nuninga (later Ajacied) behoorden tot de Nederlandse top. Voor Alma zat het Nederlands elftal er net niet in. "Ik biet te min fan my ôf, dêrom ha'k noait yn Oranje spile".
Op 15 november 1964 was Pier Alma getuige van het officiële debuut van Johan Cruijff. GVAV won die zondag met 3-1 en voor de Groningers scoorden Gerrit van Tilburg, Piet Franssen en Pier Alma zelf. Cruijff, toen zeventien jaar en 204 dagen oud, maakte de enige treffer van Ajax.
Pier Alma was bij GVAV rechts- of linksbinnen. In 1965 zwichtte hij voor het verzoek vanuit Leeuwarden om bij Cambuur op het middenveld te komen spelen. Zijn baan bij de belastingen in Groningen werd zonder probleem veranderd in een betrekking in Leeuwarden. "Anne Vondeling wie bestjoerslid fan Cambuur en minister fan finânsjen. Dy oerpleatsing wie dus gjin probleem", zegt Alma lachend.
Toen hij in 1972 een punt achter zijn carrière zette, werd hij bestuurslid bij Cambuur. Dat hield hij voor gezien toen hij speler werd bij FVC. Hij voetbalde tot zijn 37ste in het eerste van FVC en werd vervolgens trainer van de jeugd. Later verrichtte hij tal van functies bij Cambuur. Om gezondheidsredenen kan dat tegenwoordig niet meer.
PIERKE ALMA WAS WARS VAN VEDETTENEIGINGEN
(Leeuwarder Courant d.d. 07-10-2000).
De gisteren in zijn woonplaats Leeuwarden overleden voetballer Pier Alma nam in 1971 afscheid van Cambuur en van het betaalde voetbal. Hij bleef wonen in Leeuwarden, waar hij 39 jaar bij de belastingen werkte.
Als jongentje maakte hij al de overstap van de voetbalclub Harkema-Opeinde naar SC Leeuwarden, dat destijds in de tweede divisie van het betaalde voetbal speelde. 'Pierke', zoals hij al snel liefkozend werd genoemd, doorliep de meeste nationale jeugdselecties, werd ooit geselcteerd voor het Nederlands B-elftal, maar schoot in de ogen van de keuzeheren net te kort voor Oranje. Volgens Johan Derksen, oud-ploeggenoot van Alma bij Cambuur en nu hoofdredacteur van Voetal International, stond zijn bescheidenheid een glansrijke carrière in de weg.
Derksen: "Pierke was de meest correcte persoon die ik ooit in de voetballerij heb ontmoet. Als speler was het een van de grootste talenten waar ik ooit mee heb gespeeld. Een sobere, rechtlijnige man. Dronk niet, rookte niet, hij leefde voor zijn sport. Wars van vedetteneigingen, maar zou hij in deze tijd voetballer zijn geweest, dan zou hij miljonair geworden zijn".
Pierke Alma werd algemeen beschouwd als het grootste Friese voetbaltalent na Abe Lenstra. Gerrit Tardy zag hem als jongentje bij SC Leeuwarden spelen. "En toen was het al duidelijk dat Pierke een talent was. Later heb ik ervaren dat Pier een geweldige kijk op voetbal had, hij zag wat andern niet zagen. Het is jammer dat in de voetballerij zo weinig gebruik gemaakt wordt van dit soort mensen".
Gerard Lippold maakte Alma mee in zijn Cambuur-periode. Lippold: "Pier was rechtsbenig, hij heeft nog meegemaakt dat hij rechtsbinnen speelde. Later werd hij natuurlijk middenvelder. Een speler met veel overzicht, maar Pier was niet iemand die anderen stuurde. Jongeren soms, maar hij wilde niet dominant aanwezig zijn. Hij wilde niet al te nadrukkelijk op de voorgrond, maar hij had wel een duidelijke mening".
Piet Alma werd in 1965 door de toenmalige Cambuur-manager Sietse Westra uit Groningen teruggehaald naar Cambuur, dat toen net naar de eerste divisie was gepromoveerd. Lippold: "Hij kon heel kort en fel draaien en kon de bal toen al heel goed sturen met de buitenkant schoen. Later kwam die techniek echt in zwang, maar Pier deed het al lang".
Willem Spindelaar speelde samen met Pier bij Cambuur: "Als ik aan Pier denk als voetballer, zie ik hem altijd vrijlopen. Als je destijds de bal niet goed kwijt kon dan was er altijd Pierke nog. En die deed er dan ook nog wat goeds mee".
Gehuwd op 20-jarige leeftijd op 04-03-1960 te Achtkarspelen met Tjitske Pultrum, 21 jaar oud, ateliernaaister, geboren op 11-11-1938 te Harkema-Opeinde.
Staand: Arie Otten (trainer), Chris Pals, Sietse Visser, Jan Brijker, Willem Spindelaar, Arie Mud, Koko Hoekstra, Rieks Spiegelaar (manager), Mollo Eijer, Rienk Onsman, Pier Alma, Henk de Groot, Hans Ooft, Bertus Smidt (verzorger).
Gehurkt: Joop Heidinga, Arendt Bekhof, Gerard Lippold, Johan Vlietstra, Jacob Booij, Boudy vd Heide, Gerrie de Jonge, Johan Derksen, Lars Nässman, Johan Zuidema, Henny Weering. (Bron: cambuur-archief)
