Een lekker zonnetje. Vaders en moeders langs de kant. Verse koffie. Alle ingrediënten voor een prachtige voetbalzaterdag waren aanwezig. Ook FVC JO10-2 had er zin in. Onze mannen speelden dan ook een prima eerste helft. Helaas hadden we in de tweede helft toch een paraplu nodig. Niet vanwege een bui, wel omdat het tegendoelpunten regende.

Waar we in de vorige wedstrijden op gang moesten komen, waren onze mannen nu vanaf het eerste fluitsignaal van John bij de les. Hoewel Irnsum een aardig team had, konden we goed meekomen. Micha en Joey (had enkele mooie acties in huis) kregen de eerste kansen, maar vonden de keeper op hun weg. Ook bij ons was een hoofdrol voor de keeper weggelegd: Djurre hield ons met vier reddingen in de wedstrijd.

Openingsgoal

De openingsgoal was voor FVC. Een listig schot van Just bracht de keeper van Irnsum flink in verwarring. Door een woud van benen rolde de bal binnen: 1-0. Irnsum maakte meteen daarna de gelijkmaker. Maar al snel kwam FVC weer op voorsprong. Micha haalde vanaf het middelveld verwoestend uit (een heerlijk schot) en liet de keeper kansloos.

Daarna was het beurt weer aan Irnsum. Dit team ging steeds beter combineren. En hoewel Djurre enkele puike safes had, moest hij de bal ook vier keer uit het net vissen. Jesper en Just moesten achterin alle zeilen bijzetten. En op het middelveld maakten Sjoerd en Mels vele meters. Toch kwamen we 2-5 achter te staan.

Vlak voor rust werd het weer spannend. Op aangeven van Mels soleerde Dinan door de verdediging van Irnsum. Hij passeerde twee spelers en liet ook de keeper met een venijnig puntertje kansloos: 3-5.

Tweede helft: voor de statistieken

Genoeg aanknopingspunten voor de tweede helft, zo leek het. Maar niets bleek minder waar. De keeperswissel (Djurre voor Jesper) pakte niet heel gelukkig uit. De verdedigende kwaliteiten van Jesper werden achterin gemist en de keeperskwaliteiten van Djurre onder de lat. En hoewel iedereen z’n best deed, stonden we vaak niet goed. Voorin als we achterin moesten staan; achterin als het voorin gebeurde. En zo werden we overlopen.

Drie kansen van Sjoerd, Dinan en Joey waren de schaarse lichtpuntjes na de limonade. De rest laten we over aan de statistieken. Vooral John had het druk: hij moest tien keer fluiten wegens een tegendoelpunt. Hierdoor nam de eindstand astronomische hoogtes aan. 

Gelukkig maakte het heerlijke zonnetje, de verse koffie en de gezellige sfeer langs de lijn veel goed. Onze jongens schoten er nog wat penalties in. En over de eindstand hebben we het maar niet meer gehad. Uitdaging voor de volgende wedstrijd is om de concentratie en de organisatie twee helften lang vol te houden.

We gaan er met z'n allen aan werken! 

@ John, dank voor het fluiten!  

@ ouders: dank voor alle positieve support langs de lijn